Problem skraplającej się pary wodnej w budynkach inwentarskich każdego roku niezmiennie powraca. W okresie zimowym, kiedy różnice pomiędzy temperaturą zewnętrzną a temperaturą znajdującą się wewnątrz budynku inwentarskiego sięgają nawet do 50 °C, problem ten staje się bardzo uciążliwy.

Tak jednak było do tej pory…

Wilgoć w budynku

Para wodna powstaje zawsze w użytkowanych budynkach inwentarskich, gdzie utrzymywane są zwierzęta i ptactwo. Ilość emitowanego ciepła, pary wodnej oraz zanieczyszczeń chemicznych zależy od obsady zwierząt w pomieszczeniu, gatunku i technologii ich utrzymania. Dlatego ochrona zwierząt przed negatywnymi wpływami klimatu zewnętrznego i wewnętrznego to jedno z najważniejszych zadań budynku inwentarskiego. W zależności od ciepłochronności materiałów budowlanych, zwierzęta muszą przeznaczyć odpowiednią ilość energii cieplnej i pary wodnej na utrzymanie stałej temperatury ciała. W każdym budynku występuje wymiana energii cieplnej między pomieszczeniem a otoczeniem. Jest to związane z przenikaniem strumienia ciepła i pary wodnej przez zewnętrzne przegrody budynku (ściany, strop, stropodach i dach). Przy takim zjawisku, oprócz dyfuzji pary wodnej przez przegrody zewnętrzne, występuje dodatkowo jeszcze kondensacja pary wodnej. Skraplająca się para wodna osadza się na powierzchniach przegród budowlanych, które stają się wilgotne. Wtedy znacznie obniża się ich izolacyjność cieplna oraz przyspiesza proces niszczenia elementów konstrukcyjnych budowli, co ujemnie wpływa na ich wytrzymałość.

Konstrukcja dachowa

Elementem szczególnie narażonym na gromadzenie się nadmiaru wilgoci jest konstrukcja dachowa. Aby temu zapobiec można docieplić dach, tak aby temperatura powierzchni wewnętrznej była mniejsza niż temperatura punktu rosy. Zapobiegnie to kondensacji pary wodnej na jego wewnętrznej powierzchni. Temperaturę punktu rosy przyjmuje się dla danej przegrody znając temperaturę i wilgotność względną powietrza w pomieszczeniach, gdzie utrzymywane są zwierzęta. Dodatkowe docieplenie konstrukcji dachowej wydłuża czas wznoszenia budynku, a także podwyższa koszty budowy. Wobec tego innym sposobem jest dokonanie wyboru takiego pokrycia dachowego, którego nie potrzeba dodatkowo docieplać. Pokryciem spełniającym ten warunek są płyty faliste EuroFala. Wykonane są z materiału o odpowiednim współczynniku przenikania ciepła, są trwałe, wytrzymałe oraz odporne na zmienne warunki środowiska. Zapobiegają również akumulacji pary wodnej, a w dalszej kolejności jej skraplaniu. Układ halowy budynku znacznie zwiększa objętość pomieszczeń, w których utrzymywane są zwierzęta. Taka technologia budowy bardzo znacząco poprawia mikroklimat w pomieszczeniach. Zwiększona jest poprzez to m.in. ilość powietrza przypadająca na zwierzę. Bezpośrednio wpływa to również na warunki dobrostanu utrzymywanych zwierząt, które muszą być spełnione w budynkach inwentarskich, aby gospodarstwo otrzymało certyfikat weterynaryjny. Lepsze warunki dobrostanu to bardzo dobra zdrowotność zwierząt, którą pomagają zachować płyty włókno-cementowe EuroFala.

Więcej o odpowiednich warunkach dla zwierząt gospodarczych można przeczytać tutaj:  https://budujodpowiedzialnie.pl/blog/zalety-eurofali-wplywajace-na-dobrostan-zwierzat/

Więcej właściwości płyt z włókno-cementu na https://budujodpowiedzialnie.pl/blog/wlasciwosci-wlokno-cementu/

Po więcej inspiracji wejdź na www.cembrit.pl